DUPUYTREN KONTRAKTÖRÜ

Dupuytren Kontraktürü: Belirtileri, Tanısı ve Tedavi Seçenekleri

Dupuytren kontraktürü, genellikle elin avuç içinde, parmakların üzerinde veya parmaklar arasındaki fasia denilen bağ dokularının kalınlaşması sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Bu durum, genellikle aile geçmişi olan bireylerde görülür.

Neden Oluşur?

Dupuytren kontraktürü, genellikle kalıtsal faktörlere ve genetik yatkınlığa bağlıdır. Bazı risk faktörleri şunlardır:

• Erkek cinsiyet
• Orta-ileri yaş
• Alkol ve sigara kullanımı
• Eşlik eden şeker hastalığı veya bağ dokusu hastalıkları

Belirtileri Nelerdir?

Dupuytren kontraktürünün belirtileri şunları içerebilir:

• El avuç içinde hissedilen nodüllerin veya düğümlerin oluşumu
• Parmağın veya parmakların bükülmesi, sıkışması veya düzleşmekte zorlanması
• Avuç içinde cilt altında kalınlaşma veya çekinti
• Hafif ağrı

Teşhis ve Tanı

Doktorunuz, Dupuytren kontraktürü teşhisini genellikle fiziksel muayene ve hastanın semptomlarına dayanarak koyar. Gerekirse, ultrason veya manyetik rezonans görüntüleme (MRG) gibi görüntüleme testleri de kullanılabilir.

Tedavi Seçenekleri

Dupuytren kontraktürü tedavi seçenekleri arasında şunlar yer alabilir:

1. Gözlem ve Bekleme:

   Semptomlar minimalse veya günlük aktiviteleri etkilemiyorsa, doktor gözlem ve beklemeyi önerebilir.

2. İlaç Tedavisi:

   İlaçlar genellikle bu durumu iyileştiremez, ancak ağrıyı kontrol altına almak için kullanılabilir.

3. Fizik Tedavi:

   Fizik tedavi, el kaslarını güçlendirmek, esnekliği artırmak ve hareket aralığını korumak amacıyla uygulanabilir.

4. Kortikosteroid Enjeksiyonları:

   Doktor, ağrı ve iltihabı azaltmak için kortikosteroid enjeksiyonları önerebilir.

5. Kollajenaz Enjeksiyonları:

   Kollajenaz enjeksiyonları, kalınlaşmış bağ dokusunu parçalamak amacıyla kullanılabilir.

6. Fasyektomi Cerrahisi:

   Dupuytren kontraktürünün ilerlemesi durumunda, cerrahi müdahale (fasyektomi) gerekebilir. Bu işlemde kalınlaşmış bağ dokusu çıkarılır veya kesilir.

Önleme

Dupuytren kontraktürünün tam olarak nasıl önleneceği bilinmemekle birlikte, genetik yatkınlığa sahip bireylerin düzenli olarak kontrol edilmesi ve erken müdahale ile ilerlemesinin önlenmesi önemlidir.